آزمایشی برای بررسی سازگاری روغن های مختلف
هرروغن‌موتوری از ترکیب ادتیوهای مختلف با روغن‌پایه تشکیل شده و هر یک خواص اختصاصی مانند میزان قلیایی یا اسیدی خود را دارند. این ادتیوها دارای فرمولاسیونی هستند که درترکیب با سایر مواد افزودنی که در کارخانه‌ای دیگر تولید شده است، مشکلاتی همچون تشکیل رسوب و کف (فوم) درروغن موتور ایجاد می‌کند.
خودروسازان بزرگ و معتبر معمولا تست‌هایی تحت عنوان سازگاری روی روغن‌های موتوری انجام می‌دهند که پس از انجام آن مشخص می‌شود فرمولاسیون روغن موتور تولیدشده توسط هر برند تا چه‌حد با موتور خودرو سازگار است.
از آنجایی که خودروساز این احتمال را می‌دهد که مالک خودرو اقدام به‌تهیه روغن‌موتورهای مختلف کند، بنابراین دریکی از مراحل تست‌های سازگاری، بررسی می‌کند که فرمولاسیون این روغن تا چه‌حد با سایر روغن‌های موتوری سازگار است. این درحالی است که در بازار روغن مشاهده می‌شود برخی محصولات، موفق به‌پشت سر گذاشتن این تست‌ها نمی‌شوند و همین موضوع باعث می‌شود ریسک عدم‌سازگاری بالا برود.
اما روغن‌هایی که تست‌های سازگاری خودروساز را انجام داده‌اند، ریسک عدم‌سازگاری را کاهش می‌دهند. باتوجه به‌اینکه برخی شرکت‌ها همچون بهران زمانی همکاری با رنو را مدنظر داشتند، الزام رعایت سازگاری در بین آنها جاری بوده و توانسته‌اند دراین تست نتیجه مثبت را از خودروساز فرانسوی اخذ کنند. تست‌هایی که اگرچه برای روغن‌سازان ایرانی گران تمام شده، ولی به‌دستاوردی بزرگ و ماندگار برایشان تبدیل شده است.
اما باتوجه به‌اینکه برندهای متفرقه روغن‌موتور در بازار ایران زیاد است، بسیاری از آنها لزومی نمی‌بینند نسبت به‌انجام این تست‌ها توسط خودروساز اقدام کنند. البته اینکه روغنی همچون بهران موفق به‌اخذ تاییدیه از خودروساز شده، دلیلی بر آن نیست که با روغن‌های متفرقه دربازار سازگاری داشته باشد؛ اما می‌تواند این تضمین را داشته باشد که درصورت استفاده از روغن‌های معتبر و با اصالت مانند دیگر روغن‌های صاحب‌نام ایرانی و روغن‌های اصلی خارجی مشکلی برای موتور خودرو ایجاد نشود.
وقتی تست Compatibilty در خودروساز انجام می‌شود، بیانگر این است که روغن‌ساز به‌فرمولاسیون سازگاری رسیده است. درهر صورت وقتی از روغنی بازخورد مثبت دریافت می‌کنید، معقول نیست به‌سراغ روغن دیگری بروید. به‌هرحال تغییر روغن باید همراه با منطق باشد.
دلایل سازگاری محصولات پالایشگاه دارهای ایرانی
شاید این ابهام به‌وجود بیاید که درصورت استفاده از روغن‌موتورهای تولیدشده توسط چهار پالایشگاه‌دار کشور، ممکن است شاهد ناسازگاری روغن‌ها باشیم و اگر هربار از محصولات یکی از این شرکت‌ها درموتور خودرو استفاده کنیم، ممکن است موتور آسیب دیده و شاهد ایجاد رسوب و حتی لجن دربین قطعات باشیم.
اما مجید محمدخانی، رئیس مهندسی فرآورده‌های شرکت نفت پارس درپاسخ به‌این ابهام می‌گوید: «باتوجه به‌شناختی که طی این چندسال از پالایشگاه‌دارهای ایرانی به‌دست آوردیم، منابع تامین ادتیو درهر چهارشرکت از منابع معتبر، اصلی و تقریبا یکسان است. البته دلیل این موضوع صرفا سازگاری با یکدیگر نیست، بلکه همه ما سعی داریم بالاترین سطح کیفیت از ادتیو را دراختیار داشته باشیم و به‌همین دلیل مبدا و منشا خریداری ادتیوها تقریبا یکسان است.»
محمدخانی درباره سایر برندهای متفرقه موجود در بازار نیز می‌گوید: «برخی از این شرکت‌ها روغن‌پایه و ادتیو را از شرکت‌های پالایشگاهی تهیه می‌کنند و استفاده از محصولات چنین‌شرکت‌هایی باعث ایجاد ناسازگاری بین روغن‌ها نمی‌شود. اما بلندینگ‌های ضعیف‌تر برای کنترل هزینه تولید از ادتیوهای متفرقه و با سطح کیفی پایین‌تر استفاده می‌کنند. این ادتیوهای بی‌کیفیت باعث می‌شوند حتی پس از جایگزینی روغن مرغوب با محصولات سطح پایین، سطح آغشته به‌روغن قدیمی نامرغوب پس ازترکیب با روغن جدید ناسازگاری داشته باشد و باعث ایجاد مشکلاتی همچون تشکیل رسوب درموتور شود.»
نام های نوظهوری که به ضرر مشتری تمام می‌شود
اتفاق فاجعه‌آمیز وقتی رخ می‌دهد که برخی افراد که هنوز پول لازم برای ایجاد بلندینگ را نیز ندارند، با خرید روغن‌های موتوری آماده از شرکت‌های متفرقه دیگر، اقدام به‌پر کردن محصول درقوطی‌های خود می‌کنند.محصولی که حتی اگر به‌صورت مداوم نیز استفاده کنید، باعث آسیب رساندن به‌موتور خودرو می‌شود.
این شرکت‌ها که درابتدا، تنها به‌دنبال برندسازی و قیمت‌گذاری جذاب برای محصول خود هستند، سعی می‌کنند حجم بالای روغن‌های انباری خود را از بین روغن‌های ارزان‌قیمتی تهیه کنند که به‌احتمال زیاد تست‌های سازگاری خودروساز را پشت‌سر نگذاشته‌اند.
پس بهتر است به‌جای امتحان کردن روغن‌های پرشده در قوطی‌های پرزرق و برق، از یک محصول با کیفیت استفاده کنید و بی‌دلیل برای هربار تعویض روغن به‌سراغ یک روغن نوظهور یا ارزان‌قیمت نروید.
نظر بدهید